#hondenleven

Na al die jaren wandelen en eindeloos graven is het Sam eindelijk gelukt, hij heeft een muis gevangen. Op één van onze wandelingen steekt ineens zijn triomfantelijke snoet boven het gras uit met in zijn bek een lichtgrijze moedermuis, althans dat maak ik er van. Hoewel ik Sam moet nageven dat hij zijn prooi teder in zijn bek houdt, roep ik verschrikt dat hij moet loslaten. Hij loopt naar me toe om zijn trofee te tonen en legt de muis voorzichtig in het gras.  Het graven van kuilen hoort bij Sam vanaf het  moment dat hij uit de brandende Spaanse zon gered werd. Toen ik hem ophaalde bij een gastgezin in een dorp voorbij de Afsluitdijk heeft hij op de terugweg, tijdens een tussenstop, een start gemaakt met het afgraven van de Vismigratierivier. Rijkswaterstaat en het Waddenfonds zijn hem tot op de dag van vandaag dankbaar voor zijn inzet.  Zelf denk ik dat hij belast is met intergenerationele Duitse Herder roots. Het graven van kuilen in Nederlandse badplaatsen was vroeger voorbehouden aa