#hondenleven

Ik ben op bezoek bij de hondenpsycholoog (HP), die tijdelijk in een vakantiehuis vertoeft vanwege de verbouwing van de thuisbasis.  Het vakantiehuis staat aan het water, met uitzicht op een groep gakkende ganzen en een romantisch zwanenpaar. Het stulpje heeft aan alle kanten ramen. Voor Sam is het nog onbekend terrein. Terwijl ik van de parkeerplaats naar het tijdelijke verblijf wandel, snuffelt Sam zich suf. HP haar manlief loopt mij tegemoet. Zodra Sam hem in de smiezen heeft, volgt een bijzondere begroeting met veel gepiep, gedraai en gekwispel. We lopen samen naar het huis. Daar volgt hetzelfde ritueel met de HP. Het huis wordt vervolgens grondig besnuffeld. Tot slot vestigt Sam zich voor één van de ramen, waar hij onbeweeglijk alles in zijn gezichtsveld observeert. Na een boterham rijden de HP, Sam en ik naar de thuisbasis om de vorderingen van de verbouwing te bekijken. Na inspectie besluiten we een wandeling te maken. Terwijl we lang het Noord-Willemskanaal lopen heeft Sam het d

Mijn hond verandert in een sneeuwkonijn, zodra de eerste vlokken vallen. Bij het zien van de sneeuwkristallen piept meneer een verwachtingsvol lied. Hij ligt voor het raam bij de keuken en staart met ingehouden opwinding naar het magische tafereel dat zich buiten afspeelt. Als ik de keukendeur open, rent Sam naar buiten en drukt zijn neus als een sneeuwschuiver door de vers gevallen witte poeder. Als het even kan zorgt hij ervoor dat de sneeuw vanaf zijn neus door de lucht zweeft, waarna hij genoeglijk op zijn rug gaat liggen om de zespuntige kristallen met zijn buik weer op te vangen. Vervolgens rolt hij van links naar rechts over zijn rug met een overgave die zijn weerga niet kent. Om af te sluiten rent hij doldriest nog een paar rondjes door de tuin. Eenmaal weer binnen gaat meneer voldaan op zijn kleed liggen en wast hij zijn vacht en poten uitgebreid. Tegen de tijd dat het moment is aangebroken voor de laatste avondwandeling staat Sam zenuwachtig bij de deur te zwiepstaarten. Ik l