Doorgaan naar hoofdcontent

Bevrijdingsdag #hondenleven

Ook voor Sam is het vandaag Bevrijdingsdag. ‘s Ochtends vroeg kijkt hij mij al verlangend aan of we ook wat gaan doen vandaag.

Ik begin maar eens met een kop koffie en gooi de tuindeuren open. Sam springt als een blije hinde de tuin in waar hij begint met een rondje territorium afbakenen. Zodra dit vol overtuiging is afgehandeld, volgt een rondje vliegen happen. Ik bekijk het rustig en doe wat brokken in zijn bak.

In de middag gaan we op pad. Sam springt in de kofferbak en terwijl we rijden zijn er een aantal momenten waar hij begint te piepen. Het zijn de plekken waar we gaan wandelen, onderverdeeld in dichtbij, midden en ver weg.

Deze keer gaan we voor ver weg. Zodra ik de rotonde en vijf verkeersheuvels heb genomen, herkent Sam waar we zijn en zingt hij een complete serenade in g major vanuit de achterbak.

Vandaag laat meneer zich niet aanlijnen, de twinkeling van vrijheid in zijn ogen. Voor Sam betekent dit, dat hij zich meerdere malen uit zijn halsband ontworstelt en mij daarna schalks aankijkt.

Vrijheid betekent vandaag ook: vier keer in sloot springen, met een teckel eindeloos door de wei rennen en kletsnat tegen mij aan komen zitten als ik van het zonnetje geniet.

Als we thuis komen, hem van water voorzie en mijzelf een wijntje inschenk, komt hij naast me zitten, geeft hij mij een ferme lik over mijn hand en gaat in het zonnetje liggen… 

#hondenleven





 

Populaire posts van deze blog

Afscheid #hondenleven

De laatste week in mijn huis, donderdag is het zover, dan gaan Sam en ik over naar het nieuwe huis. Dozen staan gestapeld te wachten op de verhuizers. De boekenkast die achterblijft, ziet er wat verloren uit, zonder alle kleurige kaften en tierelantijntjes. De vensterbank is leeg en het valt me nu pas op hoe ruim de badkamer is zonder smeerseltjes, flesjes en zeepjes. De aanblik hiervan helpt bij het ‘onthuizen’, hoewel ik het al weken voor elkaar krijg om de hete brij van afscheid heen te draaien. Sam is ondertussen al dagen alert. Hij springt bovenop een verhuisdoos of wijkt niet van de mat bij de voordeur. Zodra de deur opengaat, rent hij naar de auto, wacht op het geluidje van automatische ontgrendeling, springt met een soepele sprong in de achterbak, waar het wachten wordt voortgezet. Hij verliest me geen moment uit het oog en slaapt daardoor weinig. De afgelopen twee weken heb ik mijn dagen flink volgepland, zodat ik niet hoef stil te staan. Stilstaan betekent het toestaan van he...

Naoberschap #hondenleven

Sam en ik kijken elkaar aan, allebei de wallen op de knieën. Hij van het drukdoende zijn met het afbakenen van zijn territorium op de nieuwe stek. Ik, omdat ik verhuizen schromelijk onderschat heb en nu als uitgeknepen citroen door het leven ga. We moeten allebei wennen. Hij, omdat het bos 1 minuut verderop, door de wind gedragen, zijn neus streelt met smakelijke geurtjes. Ik, omdat het hier zo verrekte stil is. We wonen nu ‘op het dorp’. Op Google maps heb ik diverse korte en snelle routes richting de stad berekend. Met een elektrische fiets is de binnenstad dertig minuten, voor mij, tot dusver een belangrijk gegeven. Waar ik niet aan moet wennen zijn de aardige en leuke buren in ‘mijn straatje’. Godzijdank diverser dan in mijn dromen. Allemaal weggetrokken uit de stad om uiteenlopende redenen.  Zoals goed naoberschap betaamd, doe ik een rondje buren. Wat leuk om zo kennis te maken. Überhaupt hangt het hele dorp aan elkaar van een praatje. Bij de bakker, de slager en de dierenwink...

Laatste loodjes #hondenleven

De spreekwoordelijke laatste loodjes wegen het zwaarst. Nog een paar dagen en dan verhuizen Sam en ik naar het nieuwe huis. Al dagen heeft hij het door en vertoont gedrag alsof de hele wereld uit loopse teefjes en daarbij behorende geurtjes bestaat. Als een kip zonder kop snuffelt hij zich een weg tijdens het wandelen. Menig ‘bijna ongeluk’ heeft door puur geluk en een engeltje op zijn staart net niet plaatsgevonden. Zelf heeft meneer het allemaal niet door waarom het vrouwtje tot een aantal keren toe met een lichte paniekerige ondertoon ‘wacht’ roept. Gelukkig komt het niet vaak voor en wacht hij ook wanneer ik dit roep. Vorige week vertoefde Sam bij de hondenpsycholoog (HP), waar hij de laatste tijd veel verblijft als ik weer een hele lijst met klusjes heb voor het nieuwe huis. De HP belde, ‘ja moet je horen’, meestal als ze zo begint dan is er wat aan de hand. Ik zet me schrap. ‘Sam drinkt teveel’. Ik schiet in de lach, want ja beelddenker. Mijn hond met een fles Benromach single ma...