#hondenleven

Ooit dreef ik met luchtbed en al zo mijn koepeltentje uit, Llyn Tegid in. Ik heb de Welsh Mountain Schapen, nog nooit zo vrolijk horen blaten. Ik heb me toen voorgenomen nooit meer in een tent te slapen. Toch zijn Sam en ik gaan kamperen.  Hoewel is het  kamperen? Ik zit in een tent dat architectonisch lijkt op het operagebouw van Sydney, inclusief veranda met een view. Er zit een douche, toilet en airco in en het bed slaapt bijna net zo lekker als thuis. Sam heeft het reuze naar zijn zin op de kleinschalige camping. Hij heeft een ruim omheind terrein waar hij kan rondneuzen, het loopt zelfs een stuk het bos in, waar konijnen en herten zich schuil houden. Sam maakt al snel vrienden met Campinghond. Bij wijze van kennismaking wordt over en weer in het Duits en in het Nederlands met Spaans accent geblaft. Daarna pissen ze alles om de beurt onder. Vanaf dat moment komt Campinghond elke ochtend en avond bij de tent voor het pisspelletje. Bij wijze van uitnodiging zet hij zijn eers...